Gruezi Zürich!

Opeens zit je daar dan. Een ander land, met een andere taal en nieuwe mensen. Een nieuw huis, een nieuwe school en een nieuw leven. Maar ik heb geen tijd om dit echt te beseffen. Het is ook allemaal zo snel gegaan. Drie weken geleden wist ik nog niet van het bestaan van dit huis af, twee weken geleden moest ik alle spullen uit mijn Nederlandse kamer inpakken en vorige week stapte ik hier voor het eerst binnen. Nu loop ik hier rond alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.

Het was gek om uit Nederland weg te rijden in een volgeladen bus, waarbij half Voorschoten je nog op de stoep na staat te zwaaien. Ik vond het leuk om al die mensen nog even een afscheidsknuffel te kunnen geven, omdat dit op Skype (nog) niet mogelijk is. Tegelijk leek het afscheid zo officieel: ik kom wel weer terug hoor!

Samen met twee huisgenoten deel ik een mooie woning in Zürich met uitzicht op een mooie basisschool aan de ene kant en bergen aan de andere kant. Zij zijn ook Nederlands en komen hier met hetzelfde doel: om te dansen. Zeven jaar heb ik op de dansacademie in Rotterdam gezeten. Tijdens een auditie heb ik het aanbod gekregen om hier, op de Zürcher Hochschule der Künste (ZHdK), de bachelor voor Uitvoerend Danser te volgen. Volgende week beginnen dan eindelijk de danslessen, waar ik me al maanden op verheug!

Op het moment ben ik dus nog druk bezig met alle regelzaken. Want daar houden Zwitsersen van: alles tot in de kleinste details regelen.
Om het allemaal nog een schepje moeilijker te maken, spreken ze hier het zogenaamde Zwitsersduits: een mengelmoes tussen Duits en Zweeds als je het mij vraagt (en voor de gemiddelde Nederlander niet te verstaan). Daarom heeft de opleiding een intensieve Duitse taalcursus geregeld, omdat Duits hier de voertaal zal zijn. Hierdoor loop ik al op de hogeschool voor de kunsten rond. Aan alles is te merken dat hier veel kunstenaars rondlopen. Zo vroeg een meisje mij vandaag of ik het goed vond dat zij een foto van mij zou maken voor een Beeld&Designproject. Deze vraag had ik niet zien aankomen, maar natuurlijk vond ik het wel leuk om mee te doen.

Eerste Zürichindruk: geweldig! Dit kan ik wel drie jaar volhouden...