Uitstapjes

Sinds het einde van augustus woon ik in Zürich: naar mijn mening een mooie stad waarin veel te ontdekken valt. In de weekenden ben ik dan ook regelmatig naar verschillende plekken in Zürich gegaan om de stad goed te leren kennen. Intussen heb ik ook de mogelijkheid gekregen om andere delen van Zwitserland te leren kennen, een luxe waar ik graag gebruik van maak.

Eind oktober ben ik samen met Nederlands bezoek een weekend naar Luzern geweest. Dit is een stadje niet ver van Zürich vandaan. Deze stad is precies wat je van Zwitserland verwacht: de gebouwen, de bergen en natuurlijk de kaasfondue.
Mist is een probleem die zich veel in Zwitserland voordoet, zo ook tijdens dit weekend. Dat was erg jammer, omdat de bergen hierdoor nauwelijks te zien waren.
De zakelijke uitstraling die ik in Zürich gewend ben met alle banken et cetera, was hier veel minder zichtbaar. Het was leuk om de verschillen in de steden te ontdekken.

Een paar weken later gingen wij met de klas op een vrijdagmiddag naar Bern. Wij zouden hier onze les Tanz Theorie krijgen. Dit zou gaan over het maken van een dansanalyse en vervolgens zouden we een voorstelling bijwonen die wij, jawel, moesten analyseren.
Treinkaartjes in Zwitserland zijn onvoorstelbaar duur. Daarom wilden wij van deze gelegenheid gebruik maken om Bern te leren kennen. Nu we er toch zijn...
Een klasgenoot komt uit Bern, waardoor zij aanbood onze gids te zijn. Zij adviseerden de belangstellenden een goedkoop (maar hygiënisch) jeugdhostel, waardoor wij die zaterdag de stad konden verkennen.
Nadat wij op vrijdagmorgen training hadden gehad en op de trein waren gestapt, kwamen wij om een uur of vier in Bern aan. Via een mooi uitkijkpunt, liepen wij naar het gebouw waar onze les zou worden gegeven. De klasgenoot die uit Bern komt, wist dat er een lichtshow op het parlement zou zijn, waar wij snel naartoe liepen na onze les. Dit schijnt een echte toeristentrekker te zijn. Wij reageerden enthousiast toen we muziek hoorden die ook in onze opvoering wordt gebruikt. Hierna moesten wij vlug naar het theater lopen om op tijd voor de voorstelling te zijn. Dit was een moderne dansvoorstelling, waarin met licht, beeld, muziek, stilte en stemmen werd gewerkt.
Op zaterdag kregen wij Bern op zijn mooist te zien. De klasgenoot uit Bern wist precies hoe wij de beste indruk van de stad konden krijgen en leidde ons over de belangrijkste bruggen, naar de leukste marktjes en de meest indrukwekkende gebouwen. Natuurlijk namen wij ook een kijkje in de balletwinkel. Hierna nodigde ze ons uit bij haar typisch Zwitsers te lunchen: raclette. Door het lekkere weer konden wij in haar prachtige tuin genieten van de zon die dansers zo zelden zien. (dansers vertrekken over het algemeen in het donker naar de dansstudio en komen in het donker weer thuis)

De school had voor ons een samenwerkingsweek met de Bachelor in Lausanne geregeld. In Lausanne is sinds dit jaar, net zoals de opleiding die ik volg, een dansopleiding gestart. De Bachelor in Lausanne richt zich echter meer op choreografie. In deze week verdiepten we ons samen in Cunningham, een postmoderne dansstijl. Merce Cunningham is misschien wel de belangrijkste grondlegger van de postmoderne dans. De docent die wij (zowel de Bachelor in Zürich als in Lausanne) voor Tanz Theorie hebben, gaf deze lessen samen met een ex-danser van de Cunningham Company. Doordat hij met Cunningham zelf heeft gewerkt, kon hij ons alle “ins and outs” vertellen. Elke dag hadden wij van negen tot vijf uur zowel praktische als theoretische lessen van deze twee docenten. Doordat je een week lang met dezelfde stijl bezig bent, kon je je echt in deze stijl verdiepen.
Op vrijdag stapten wij op de trein naar Genève om een Butoh voorstelling te bezoeken, dit is een Japanse postmoderne dansstijl. Na de voorstelling moesten wij helaas meteen terug naar het hostel in Lausanne, waardoor ik weinig van Genève heb kunnen zien.
Het was interessant om de Bachelor in Lausanne te zien. Terwijl het gebouw in Zürich erg groot en luxueus is (inclusief bioscoop, Applestore en museum), is het gebouw in Lausanne rommelig en knus. Alles is veel kleiner dan Toni Areal (het gebouw waarin mijn opleiding zit), maar tegelijk veel huiselijker. Er is in Lausanne bijvoorbeeld een keukentje die alle studenten met elkaar delen en waar iedereen zijn eigen opbergvak heeft. Toni Areal telt meer dan 3000 studenten, terwijl La Manufacture (Lausanne) uit een acteur- en dansopleiding bestaat.
In februari zullen de “Lausanners” naar Zürich toekomen. Ik ben benieuwd hoe zij tegen deze verschillen aan zullen kijken.