Een doodgewone week

In het eerste jaar van mijn opleiding schreef ik hoe een normale dag er bij mij uit ziet. Intussen is de structuur in mijn dag, maar ook in een week, aanzienlijk veranderd. Vandaar een tweede versie van een kijkje in mijn, dit keer, wekelijkse ritme.


Zondag:

Het is pikdonker in mijn kamer en ik heb geen idee hoe laat het is: heerlijk! Ik sluit mijn ogen weer en slaap nog even verder. Na een zeer rustige ochtend voer ik wat huishoudelijke taken uit, werk aan mijn Bachelor scriptie en Skype met het Nederlandse front.
De zondag is nog een echte rustdag in Duitsland, waardoor een uitstapje naar de supermarkt, laat staan het bezoeken van een andere stad, er niet in zit.
Op de website van het stadstheater check ik of er een interessante voorstelling wordt opgevoerd deze avond waar ik last-minute heen kan. Altijd leuk om je collegae, van acteurs tot zangers, op het podium te zien.


Maandag:

Wat een luxe! Deze week heb ik twee dagen “weekend”, wat vaak voorkomt. Dit geeft mij de gelegenheid om in de stad het een en ander te bekijken en de grote boodschappen voor de week in te slaan.
Na het werken aan mijn scriptie is het tijd voor een pauze, die ik op maandag in de sportschool doorbreng. De danscompany is een samenwerkingsverband met dit fitnesscentrum aangegaan, waardoor alle dansers tijdens rustige uren in de ruimte kunnen trainen. Aan het begin van het jaar heb ik met een personal coach een trainingsschema opgesteld. Intussen heb ik zelf dat rooster bijgesteld, omdat ik merk dat de gewichten je spieren meer “oppompen voor het oog” dan ze daadwerkelijk de spieren sterker maken. Een programma dat meer gericht is op cardiotraining en buikspieren doe ik in plaats daarvan.


Dinsdag:

08:30 gaat de wekker. Na een warme douche, het opsteken van mijn haar en verdere voorbereidingen stap ik op mijn fiets richting de studio. Ik steek de brug over en rol zo de studio in.
10:00 na mijn eigen opwarming begint de klassikale warming-up. Deze week houdt dat een klassieke balletles in. Aan de barre heb ik helaas niet het uitzicht op de Alpen, zoals in Zürich, maar de gouden engel begroet mij in plaats daarvan [zie afbeelding]. Bovendien geeft Marburg, een stadje op een heuvel met een kasteel als top, een romantisch uitzicht.
11:50 na een korte pauze begint de ochtendrepetitie. Deze week staat voornamelijk in het teken van Titus Andronicus, een productie die in februari in première gaat. Vandaag is de eerste repetitie samen met de counter tenor, die een grote rol in het stuk zal gaan spelen. Wat is het gaaf om zo’n geluid uit iemands keel te horen komen en daar dan op te mogen dansen! Tot nu toe hebben we alleen met een opname geoefend, maar de live-muziek blaast het stuk nieuw leven in. Samen met de zanger nemen we de verschillende scènes door, waarbij de choreograaf vertelt wanneer hij de counter tenor waar wil hebben.
14:00 de repetitie is afgelopen. Na een snelle cooling-down kleed ik me om en loop de stad in om mijn bestelde boek Titus Andronicus op te halen. Eenmaal thuis eet ik mijn lunch, terwijl ik deSlimsteMens op internet terugkijk. Daarna zet ik de wekker en sluit voor een half uurtje mijn ogen.
15:30 Als ik weer wakker ben, pak ik de laptop erbij om een paar alinea’s van mijn scriptie te schrijven. Vervolgens ruim ik de boel op en maak me klaar om naar de studio te gaan.
17:15 Nadat ik me heb omgekleed neem ik plaats op de crosstrainer die in de pauzeruimte staat voor een snelle warming-up. In de studio doe ik mijn dagelijkse krachtoefeningen, zodat ik om 18:00 klaar ben om de repetitie te beginnen.
We vervolgen de training waar we ‘s middags gestopt zijn. Van de tenor zijn opkomst tot zijn dood (wie het verhaal van Titus kent, weet hoe bloederig het is) wordt doorgenomen. De fotograaf van het gezelschap komt ook langs om foto’s van de repetities te maken.
21:50 is de repetitie voor mij afgelopen. Twee collega's nemen nog een duet door. Even stretchen en daarna gauw naar huis. Daar leg ik alles klaar voor de woensdag (balletpakje en andere trainingskleren, gewone kleding, haarspullen, waterfles: check!) en duik met mijn nieuwe boek en een kruik (het is hier -10 graden ‘s nachts) mijn bed in.


Woensdag:

Na de doodgewone ochtend, stoppen we de ochtendrepetitie al om 13:00 en verzamelen we ons in de pauzeruimte. Het is tijd voor de conceptbespreking van Titus. Iedereen die met dit stuk te maken heeft, zit erbij: natuurlijk de choreograaf en de dansers, maar ook de dramaturg, de kostuumontwerpers, degene voor het decor en de dirigent. Papierwerken met informatie worden uitgedeeld, voordat de bespreking begint. Na het introductiepraatje van de choreograaf vertelt de dramaturg Shakespeares verhaal. Daarna is de licht-/decorontwerper aan het woord om de totstandkoming van het toneelbeeld toe te lichten. Voor het oog heeft hij een miniatuurweergave van het toneel meegenomen, zodat we ons werkveld in het mini kunnen zien. Nadat de schetsen van onze kostuums zijn rondgegaan en de dirigent het concept van de muziek heeft uitgelegd, rond de choreograaf de bijeenkomst af en vertrekt iedereen naar huis voor de middagpauze.


Donderdag:

Na de training (een warming-up ballet) deelt de choreograaf mee dat één danser ziek is, waardoor zij de show van zaterdag niet zal dansen. Hoewel het de laatste keer is dat we deze voorstelling op zullen voeren, moeten we desondanks de hele voorstelling aanpassen. Hierdoor wordt de planning van die dag veranderd om voor deze aanpassingen tijd in te lassen.
De verschillende delen worden stapsgewijs doorgenomen waarbij er gekeken wordt wie wanneer de rol van de zieke danser kan overnemen.


Vrijdag:

Voor mij een rustige dag. Omdat de andere cast vanavond een voorstelling heeft, kijk ik na de ochtendtraining de doorloop van de komende show. Daarna ben ik vrij wat mij de gelegenheid geeft boodschappen te doen en aan mijn scriptie te werken. Ik heb zelfs nog wat tijd over, die ik besteed aan het lezen van Shakespeares Titus Andronicus.


Zaterdag:

De dag van de voorstelling. Hoewel het programma van die ochtend niet veel van alle andere ochtenden verschilt, voelt het wel anders aan. Alles moet preciezer, netter en schoner. Zo besteed ik meer tijd aan het opsteken van mijn haar, moet de tafel extra worden afgestoft voor ik de deur uitga en warm ik mezelf nog grondiger op voor de les begint.
In de middag leg ik mezelf echter minder taken op. Zo hoef ik niet van mezelf aan mijn scriptie te werken en zet ik mijn wekker iets later als ik even ga liggen.
Om vijf uur vertrek ik naar het theater: voor de laatste keer deze voorstelling. Sinds oktober staan we met deze productie op het toneel, oftewel: ik heb dit gezelschap niet zonder deze show gekend.
Na de voorstelling drinken we met z’n allen nog wat en praten we na over de voorstelling. Daarna naar huis voor een lange nacht waarin ik mijn boek kan lezen. Want denk maar niet dat ik na een voorstelling simpelweg mijn ogen sluit om mijn weekend te beginnen.