Zum letzten mal

Terug op de roltrap. Terwijl ik erop sta, reken ik uit dat ik er zeker 2500 keer op en af ben geweest. Hoewel het drie jaar geleden is, voelt het als vorige week.
Terug op Codarts, alsof ik daar nooit vertrokken ben en nooit in het buitenland heb gewoond.

De laatste weken in Giessen vlogen voorbij: een dansfestival, de laatste voorstellingen en de choreografen voor het nieuwe seizoen stonden al klaar om hun repertoire aan te leren.

Het dansfestival in Giessen was een groot succes en zie ik als een van de hoogtepunten uit dit jaar. Uit verschillende landen (van Duitsland tot China) kwamen gezelschappen om op te treden. Niet alleen in het stadstheater, maar ook op kleinere plekken zoals de voormalige werkplaats van de kupferschmiede (kopersmid).
De helft van het gezelschap nam deel aan het sitespecific project (een uitvoering op een niet-theatergerelateerde plek), dat dit jaar in een slaaplaboratorium plaatsvond. Op twee verdiepingen werd een voorstelling getoond, waarbij gebruik werd gemaakt van de "afwijkende" ruimte die het laboratorium met zich meebracht. Ik had de eer om op beide etages mee te dansen, beneden in de groep en boven een solo (zie afbeeldingen).
Het festival werd afgesloten met het dansgala, waar vele gezelschappen een stuk uit hun repertoire toonden. Aangezien het festival door en in Giessen was georganiseerd, had ik met het gezelschap het genoegen om de show te openen.
Naast dit project en het gala voerden we ook voor de laatste keer Titus op, de voorstelling die we sinds februari opvoerden.
Door al die voorstellingen in dat weekend, had ik natuurlijk de tijd van mijn leven. Ik vond het geweldig om 's ochtends in het laboratorium te dansen en 's middags naar de make up te fietsen om 's avonds in de felle lampen van het theater te staan.

Nog geen twee weken later stond ik op het podium in Zürich. Dit keer niet om te dansen, maar om mijn diploma in ontvangst te nemen. (Zie foto's)
Een geslaagde avond waarin de eerste lichting studenten de finish van deze studie heeft gehaald en klaar is voor de échte danswereld.

Met het afscheid van de opleiding en de stageplek, neem ik ook afscheid van deze blog. Voorlopig dan, want ik sta in de startblokken voor mijn volgende reis.